Ik betrap mezelf er vaak op dat ik regelmatig dezelfde soort wijnen drink. Als wijnliefhebber vind ik dat eigenlijk niet echt kunnen. Er is zó veel te ontdekken… En toch, luiheid neemt gauw de overhand. Daar grijp ik weer naar een glas Riesling of een Bourgogne Pinot noir. Helemaal niks mis mee natuurlijk, sterker nog, heel erg lekker en altijd goed.

Toch kriebelt het onbekendere en krijg ik gelukkig met regelmaat mooie en bijzondere wijnen toegestuurd of cadeau. Hier 5 wijnen die ik onlangs dronk waarvan ik denk dat we ze vaker moeten drinken!

Vinho verde

Je hebt Vinho verde in verschillende kwaliteiten. De standaard slobber zou ik je niet aanraden maar sommige exemplaren zijn echt mooi en verfrissend als een duik in zee. De Vinho verdes komen uit het Noordwesten van Portugal. Er zijn negen regio’s waar de wijn vandaan kan komen; Monçao, Ave, Amarante, Sousa, Baião, Paiva en Basto. De DOC van 2018 staat rode, witte, mousserende en rosé wijnen toe. Deze “groene” wijn uit Portugal is heerlijk bij zeevruchten.

Ik proefde de Vinho verde Muralhas van webshop La e Ca. Heerlijk sappig en droog met citrus, steenfruit en honingtonen. Een aanrader vanwege de zeer goede prijs/kwaliteit verhouding, dorstlessend en zeer smakelijk.

Etna rosso

Ik was van de zomer op Sicilië (ja I know, dat weten jullie inmiddels maar toch, het was gewoon zo chill!) en ondanks de veertig graden heb ik me volgegoten met Etna rosso. Deze vulkanische wijn verdient een krans. De Etna rosso kent zijn herkomst op de Etna vulkaan aan de Siciliaanse oostkust (een uurtje van Catania). Wijngaarden liggen tussen de 500 en 1000 meter hoogte en de bodems bestaan uit vulkanisch gesteente en zacht zwart vulkaanzand. Prachtige bush vines die terug gaan tot vóór die rottige druifluis.

Etna rosso wordt gemaakt van Nerello Mascalese en vaak geblend met Nerello Cappuccio (de stoere jongen van de twee). Waar Nerello Mascalese zacht en elegant is en geurt naar kersen, is de Cappuccio de harde vuist (de druiventros lijkt op een dennenappel zo stevig) op tafel met veel kleur. Ze vullen elkaar uitstekend aan en in het glas stelt een goed exemplaar Etna rosso echt nooit teleur. Elegant als een Pinot noir maar met flink wat ballen en tannine.

Ik proefde er redelijk wat. Mijn favorieten zijn van Ayunta, Palmento Costanzo en Pietradolce. Ook Pietro Caciorgna maakt een hele mooie.

Aligoté

Ik schreef er onlangs een heel blog over dus ik houd het kort. Lees ‘m hier! Het ondergesneeuwde zusje van de Chardonnay druif. Wanneer bekwaam gevinifieerd buitengewoon lekker. Een wijn die vol citrusfruit zit (hoge zuren) en tegelijkertijd vol en romig is.

Mijn favoriet is van Boyer-Martenot.

Rosé Champagne

Ik ga echt goed op bubbels. Minstens één keer per week trek ik een fles Champagne, Crémant, Cava of Franciacorta open. Maar rosé Champagne… Dat drink ik misschien maar twee of drie keer per jaar. Als dat dan een keer het geval is, kan ik mezelf wel voor m’n kop slaan dat ik er niet vaker naar grijp. Want als goed gemaakt zó ongelooflijk lekker!

Hoe wordt rosé Champagne gemaakt? Heel simpel.

• Methode 1: er wordt rode wijn (vaak Pinot noir van hoge kwaliteit uit de Champagnestreek) toegevoegd aan de wijn.
• Methode 2: de schillen weken een tijd mee in de most. Dit heet maceratie.

Lees hier meer over hoe rosé gemaakt wordt.

Ik dronk laatst de Ferrari rosé Spumante Trento DOC. Ok, geen champagne maar wel een heerlijk glas rosé bubbels. Je koopt ‘m gewoon bij de Ap. Goeie deal!

Een andere mooie rosé Champagne is de Coeur a coeur van Jean Claude Mouzon. Te koop bij de jongens van Fizzy Champagne. Mooi droog, fruitig en verleidelijke frisheid in het glas. Heerlijk als aperitief. Verrast om de mooie dieproze kleur.

Txakoli

Baskenland is een vrij onbekend en klein wijngebied in de buurt van Bilbao aan de Atlantische Oceaan. Er zijn 3 DO’s te vinden te weten: Txakoli de Getaria, Txakoli de Bizkaia en Txakolí de Álava.

De druiven die gebruikt worden voor de witte wijnen zijn Hondaribbi Zuri en soms Hondaribbi Zerratia. De rode wijnen, die erg zeldzaam zijn, worden gemaakt van Hondaribbi Beltza. Ik weet het, het klinkt allemaal nogal als: “Ik heb een uitbraak van Hondaribbi in mijn nek”.

Wijnen uit dit gebied zijn strak, vol zilt en knisperend citroen. Een heerlijk exemplaar is de G22 van Gorka Izagirre. 100% Hondaribbi Zerratia en dan sur lie. Romig, diepgoudgeel in het glas. Een elegantie waar je een buiging voor maakt. Matcht ge-wel-dig met zeevruchten en op zichzelf ook een heerlijk glas. Ik kwam ‘m tegen bij de Sligro.