Dat ik een kletskous ben, weten we inmiddels. Op social media, en dan vooral op Instagram, vraag ik de mensen – tot vervelends aan toe- wat hun favoriete wijn is. Waarom zul je denken? Zeker niet omdat ik zelf geen inspiratie heb voor leuke wijnen maar omdat ik niets leuker vind dan het ontdekken van een topwijn. En velen weten meer dan één. Dus toen Pignolo voor de zoveelste keer genoemd werd, en ik gewoon geen flauw idee had, ben ik overstag gegaan. Op zoek naar deze wijn. Gelukkig was dat niet moeilijk en kreeg ik heel lief van Silletti – groothandel voor Italiaanse producten – twee flesjes Pignolo – La Tunella opgestuurd.
Over Pignolo
Pignolo is een donker druifje dat groeit in Friuli. Back in the days maakten de monniken er hoogstaande stevige wijnen van. Omdat het een wat moeilijk te verbouwen druif is, was Pignolo op een gegeven moment bijna helemaal uitgestorven. Maar gelukkig is er vandaag de dag de trend om inheemse druivenrassen in ere te herstellen en zo ook met Pignolo.
Pignolo geeft lage opbrengsten en de druif heeft van nature veel kleur en tannine. Aan de wijnmaker om er wat moois van te maken en daar komt vaak een lange houtrijping aan te pas. Waneer kunstig verbouwd, kan de wijn jaren rijpen.
La Tunella
Wijnhuis La Tunella is gelegen aan de Sloveense grens, in Friuli Venezia Giulia. Het huis bestaat 50 jaar en werd opgericht door Min Zorzettig. Inmiddels is het in handen van kleinzoons Massimo en Marco die de traditie voortzetten.
Sinds 2002 heet het wijnhuis La Tunella. Filosofie is altijd geweest: zo min mogelijk ingrijpen. In elke fles vind je de aarde, zon, regen en wind terug, want de wijn absorbeert alles wat het aangereikt krijgt. Duurzaamheid is belangrijk voor de wijnmakers, zodat een volgende generatie volop kan genieten van wat de natuur te bieden heeft. Lees hier alles op hun website.
Pignolo La Tunella 2013
Voor deze review proefde ik de Pignolo La Tunella 2013.
Druif: 100% Pignolo van mergel en zandsteen bodems, bekend als “ponca”, kenmerkend voor de heuvels van Oost – Friuli. De druiven worden in de eerste week van Oktober handmatig geoogst en in kleine kistjes te drogen gelegd. Daarna worden de druiven ontsteelt en zacht geperst. De fermentatie gebeurt met inheemse gistcellen en de most blijft ongeveer 20 dagen op de schillen. Na dit proces rijpt de wijn maar liefst 5 jaar op Franse tonneaux waarna flesrijping volgt.
De wijn was al even open toen ik mijn neus erin stak. Prachtig robijn rood met wat koper. Bijzonder! Meteen geuren van bosgrond vermengd met specerijen als laurier, oosterse kruiden, tabak en leer, balsamico azijn en heel donker fruit. Bramen en zwarte bessen, wat pruimen. De eerste slok: heel erg mondvullend, een “liquid dinner’. Vol, warm, sappig donker fruit, balsamico, pittige zuren zorgen voor genoeg spanning. Mooie geïntegreerde tannines, totaal niet stroef. Vino da meditazione, maar ook om gewoon lekker een goed stuk vlees (of kaas) bij weg te schransen. Een hele mooie ontdekking. In mijn YouTube video hieronder maak ik er iets meer woorden aan vuil.
Lees hier een andere Italiaanse wijn ontdekking!
